ebuş
Galatasaray taraftarı
Yaş : 30
Kayıt tarihi : 31/10/08
Mesaj Sayısı : 183
Nerden : istanbul
|
Konu: ANLARSIN Kİ KENDİNDEN DAHA ÖNEMLİ VE DEĞERLİ OLAN HİÇ BİRŞEY YOKK Paz Kas. 23, 2008 12:55 am |
|
|
Bazen kendi kendine dertLeşme ihtiyacı duyarsın. Çünkü o zaman eLini attığında uzatacak,bir söz söyLediğinde duyacak ve seni anLayacak KişiLer o an için seni anLamaz,duymaz ve görmez oLurLar. Kendi dert girdabının içinde boğuLmaya terkediLmişsindir.İşte o zaman başLarsın kendi kendinLe konuşmaya.O zaman sadece Sen değiLsindir,birden cansız varLıkLarın da sesini duyar gibi oLursun. DeLİce geLebiLİr ama duvarLar,LambaLar,masanın üstündeki defterLer,eLİnde ki bir kaç resim diLe geLİr, senin derdini dinLer ve seninLe konu$ur gibi oLur.
Sende yaLnızLığını payLaşacak kimse oLmadığından sende başLarsın amaçsız ve kederLİ sohbetine. İÇinden ağLamak geLİr,ağLarsında [!] utanacak ne de oLsa kimse yok, sadece DuvarLar.. Sesini senden ve o cansız cisimLerden başka kimse duymayacağı için anLatırsın içinden geçenLeri bir bir, BiriLerini kırıcam derdi oLmadan...
Yanında oLmasını istediğin ama en kötü anında sana eL uzatmayanLara LANET edersin ! sonRa geçmişin fiLm şeridi gibi gözünün önünden akıp gideR. HatırLarsın geçmişte yaptıkLarınızı, oysa ne güzeL günLeriniz geçmiştir herbiriyLe.. Ama şimdi onLar yanında yoktur. Seni çaresiz bırakmı$ oLurLar ve sende çareyi kendinde aramaya başLarsın. O korkunç çıkmazın içinde durup nesef aLmak iyi geLİrdi beLki ama sen yaLnızLığının üstüne üstüne gitmeye başLamışsındır. Her akLından 'Neden böyLe oLuyor' diye düşünceLer geçmeye başLar.
Artık kimseye güvenmeyeceğim sözü beLki de ağzından kaç kere çıkmıştır. Ama her seferinde yine O hata ! Sinirini kontroL edemez haLe geLİnce o meşhur söz akLına tıkıLıverir '' ÇARESİZSENİZ ÇARE SİZSİNİZ'' ! Ne kadar da yerinde bir söz o an için.. Kendini toparLamaya çaLışır ve aynı yöntemLe yani kendinLe dertLeşerek bu amansız çıkmazın içinden kurtuLmanın iLk adımını atarsın..
Ve evet başarıyorsun ! BeLkide şu Empati deniLen deniLen şeyi yapmam gerekLİ diyorsun ve kendinde de suç aramaya başLıyorsun. Gerçekten de bu yoğun düşünceLeriniçinden çıktığını fark edebiLiyorsundur. AsLında oLaya optimistik yönden bakınca pesimist düşünceLerin yok oLacağını tahmin etmişsindir. ama duyguLarına yenik düştüğün için yapamamışsındır.
Ve tekrar anLarsın ki Kendinden önemli ve DeğerLİ oLan HİÇ BİR$EY yok ! |
|